Na podstawie art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1445 z późn. zm.) w związku z art. 229 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23) uchwala się, co następuje:

 

Po rozpatrzeniu skarg Skarżącego z dnia 7 listopada, 4 grudnia i 17 grudnia 2015 r. (datowane przez Skarżącego) podnoszącego niewłaściwe załatwianie skarg (pism) kierowanych do Starostwa Powiatowego w Giżycku uznaje się wniesione skargi za bezzasadne.

Zobowiązuje się Przewodniczącą Rady Powiatu do powiadomienia Skarżącego o sposobie rozpatrzenia skarg.

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

 

 

Na ręce Przewodniczącej Rady Powiatu w Giżycku wpłynęły drogą elektroniczną za pośrednictwem e-puap trzy pisma: z dnia 13 listopada, 11 grudnia i 23 grudnia 2015 r. od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego podpisane z jego upoważnienia przez Panią Edytę Gadomską p.o. Kierownika Oddziału, przekazujące według właściwości do rozpatrzenia na podstawie art. 231 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego trzy skargi mieszkańca Powiatu Giżyckiego datowane 7 listopada, 4 grudnia i 17 grudnia 2015 r.

W skardze z 7 listopada 2015 r. skierowanej do Starostwa Powiatowego Skarżący pisze: „Ponieważ  moje pismo między innymi z dnia  17.01.2015 r. wysłane za pośrednictwem E-PUAP zostało zignorowane a problemy w nim opisane nadal występują to jestem zmuszony wysłać ponownie pismo”. Wskazane pismo z 17 stycznia zatytułowane, jako zażalenie na pracowników Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Skarżący skierował do Starostwa Powiatowego w Giżycku. W piśmie żądał wycofania zezwoleń na remonty budynku, w którym mieszka, nie wydawania kolejnych zezwoleń innej osobie zamieszkującej w tym samym budynku i nie wydawanie zezwoleń Gminie Kruklanki, rozebranie samowoli budowlanych oraz nakazanie usunięcia eternitu z posesji i naprawienie szkód powstałych w wyniku wykonanych  samowoli budowlanych.

Po przeanalizowaniu niniejszej sprawy, wbrew temu co napisał Skarżący w swoim piśmie o braku reakcji i odpowiedzi na pismo z 17 stycznia 2015 r., stwierdzono, iż w dniu 2 lutego 2015 r. ze Starostwa Powiatowego w Giżycku przesłana została Skarżącemu odpowiedź, która została odebrana 7 lutego 2015 r. (potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). W piśmie udzielono Skarżącemu wyczerpującej informacji ustosunkowując się do jego treści, iż właścicielem budynku, w którym mieszka i w zakresie którego żąda podjęcia określonych czynności jest Gmina Kruklanki, natomiast Skarżący jest wyłącznie najemcą lokalu. Nie jest zatem stroną w myśl ustawy prawa budowlanego i nie jest legitymowany do wnoszenia w tej sprawie jakichkolwiek żądań, o których pisze w swoim piśmie, w szczególności, żądania cofnięcia zezwoleń lub zgłoszeń dotyczących zabudowanej nieruchomości, na której zamieszkuje, jako najemca. Przeanalizowane zaś dokumenty znajdujące się w aktach Wydziału Budownictwa dotyczące nieruchomości zamieszkałej przez Skarżącego tj. zgłoszenie innego mieszkańca w 2011 r. budowy wiaty drewnianej nie dają podstaw do jego wzruszenia. W zakresie zaś pozostałych żądań dotyczących m.in. rozebrania samowoli budowlanych poinformowano Skarżącego, iż z uwagi na brak umocowania do zajęcia się tą sprawą przez adresata skargi, pismo Skarżącego przekazano według właściwości rzeczowej do rozpatrzenia Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Giżycku uprawnionemu do przeprowadzania kontroli i sprawdzenia zgodności z prawem i warunkami technicznymi realizowanych inwestycji lub stwierdzania samowoli budowlanych.

Podsumowując pismo (skargę) z 7 listopada 2015 r. dotyczące braku reakcji na pismo z 17 stycznia 2015 r.- Rada nie  potwierdziła zarzutów skarżącego - organ wykonał wszystkie możliwe czynności, do jakich był uprawniony udzielając wyczerpującej odpowiedzi, a w pozostałym zakresie przekazał pismo do rozpatrzenia według właściwości Nadzorowi Budowlanemu.

            W kolejnym piśmie z 4 grudnia 2015 r. skierowanym do Wojewody  Warmińsko-Mazurskiego zatytułowanym, jako skarga Skarżący wnosi kolejny raz szereg, powtarzanych żądań do wykonania w związku nieruchomością na której zamieszkuje m.in. tytułując na wstępie: „W związku z pismem otrzymanym ze Starostwa Powiatowego w Giżycku z dnia 2.12.2015r WB.670.73.2015 skarga na sposób załatwienia moich skarg przez Starostwo Powiatowe w Giżycku”.

Dalej w piśmie Skarżącego, które może mieć tylko w ograniczonym zakresie związek z zadaniami powiatu, czytamy „1. Informuję, że dom wraz z działką ½ w obrębie wsi Boćwinka jest moją własnością. 2. Informuję ponownie, że dokumenty zostały zniszczone przez pracowników Urzędu Gminy Kruklanki przy ścisłej współpracy między innymi Pracowników Powiatowego Inspektoratu Budowlanego w Giżycku i Wydziału Geodezji. 4.Jednoczesnie przypominam, że do dnia 4 grudnia 2015 r. nie wyremontowano pokrycia dachowego na domu i szopie, nie otrzymałem też zezwolenia na budowę nowej szopy i remont dachu (…)”.          

Odnosząc się, po przeanalizowaniu, do powyższych stwierdzeń Skarżącego  ustalono, iż są one całkowicie niezgodne ze stanem prawnym i faktycznym, w tym posiadanymi przez urząd dokumentami, zaś odpowiedź co do wskazanych faktów otrzymał Skarżący w toku trwającej korespondencji ze Starostwem Powiatowym w Giżycku.  Mianowicie, na podstawie akt zgromadzonych w rejestrach Starostwa Powiatowego w Giżycku ustalono, iż działka oznaczona w ewidencji gruntów i budynków numerem 1 / 2 położona w obrębie ewidencyjnym Boćwinka, w gminie Kruklanki, od założenia ewidencji gruntów stanowiła własność Skarbu Państwa w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Rolnego – Zakład Brożówka.

Następnie w 2000 r. wskazana działka Aktem Notarialnym Rep. A Nr 5549/2000 w dniu 06 września 2000 r., jako część nieczynnego torowiska po zdemontowanej linii kolejowej, została przekazana Gminie Kruklanki i opisana w księdze wieczystej OL1G/00030564/5.

Gmina Kruklanki decyzją RGM.7224-6/04 z dnia 20 maja 2004 r. dokonała wydzielenia części zabudowanej z w/w działki, lecz jeszcze nie ujawniła tego faktu w księdze wieczystej.

W dokumentach Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami nie ma żadnych innych zapisów dotyczących władania w/w działką, zwłaszcza dokumentu świadczącego o tytule własności skarżącego do opisywanej nieruchomości.

            Co do zarzutu Skarżącego o nie otrzymaniu zezwolenia na budowę nowej szopy i remontu dachu należy zauważyć, iż Skarżący nie miał i nie ma uprawnień do otrzymywania w tym postępowaniu jakichkolwiek dokumentów. Skarżący nie był stroną w postępowaniu, w której inna osoba zamieszkująca na działce 1/2 w Boćwince zgłosiła w uzgodnieniu z właścicielem nieruchomości-Gminą Kruklanki- przebudowę szopy. W związku z czym nie było tytułu uprawniającego Skarżącego do otrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania. Natomiast jeśli chodzi o wyremontowanie dachu domu, czego domagał się Skarżący, to wskazany obowiązek spoczywa na właścicielu nieruchomości, Starosta nie ma w tym zakresie żadnych uprawnień ani do jego naprawienia, ani nakazania Gminie Kruklanki naprawy dachu.

 Podsumowując pismo (skargę) z 4 grudnia 2015 r. - Rada nie znalazła nieprawidłowości w działaniach pracowników Starostwa i Starosty Giżyckiego w zakresie stawianych zarzutów Skarżącego - stwierdzając, iż Skarżący w swoim piśmie mylnie skierował swoje żądania do Starostwa Powiatowego w Giżycku, a przedstawiony w piśmie stan faktyczny jest niezgodny ze zgromadzonymi w Starostwie Powiatowym dokumentami.  

            Kolejne trzecie pismo datowane 17 grudnia 2015 r. skierowane do Wojewody Warmińsko – Mazurskiego i przekazane przez p.o. Kierownika Oddziału w Biurze Wojewody 23 grudnia 2015 r. do rozpatrzenia przez Radę Powiatu zostało   zatytułowane przez Skarżącego, jako - cytat: „Skarga w związku z pismem otrzymanym za pośrednictwem E-PUAP ze Starostwa Powiatowego w Giżycku otrzymane dnia 17.11.2015 r. Dotyczy WB.670.73.2015”. Następnie w sentencji pisma nie wskazując konkretnych zarzutów, zaniedbań w działaniach organu administracji architektoniczno- budowlanego tj. Starosty Giżyckiego napisał w sposób ogólny, cytat: „Skarga na sposób załatwienia Moich skarg przez Starostwo Powiatowe w Giżycku. W załączeniu przesyłam pakiet dokumentów otrzymanych w dniu 17.12.2015 r. Uzasadnienie. Nie mogę znaleźć odpowiednich kulturalnych słów więc powstrzymam się od uzasadnienia.”

Na tak ogólnie sformułowany zarzut trudno odnieść się co do jego istoty. Niemniej jednak należy przyjąć, iż Skarżący składa kolejną skargę opierając się na dotychczasowym zaprezentowanym stanie faktycznym (nie wskazał nowego) opisanym w pismach z 7 listopada 2015 r. i 4 grudnia 2015 r. Natomiast w pakiecie dokumentów, na które powołuje się Skarżący w swoim piśmie zostały przekazane skarżącemu drogą elektroniczną skany dokumentów wytworzonych w trakcie prowadzonej dotychczas korespondencji. Było to podyktowane tym, iż w piśmie z 23 listopada 2015 r. Skarżący twierdził, że nie dotarła do niego odpowiedź na pismo z 17 stycznia 2015 r. W związku z czym postanowiono jeszcze raz przekazać Skarżącemu  przesłane wcześniej pisma wraz z podpisanymi potwierdzeniami odbioru otrzymanej korespondencji. Analizując pismo z 17 grudnia 2015 r. Rada rozpatrywała je w kontekście wcześniej przeanalizowanych zarzutów podniesionych w pismach z 7 listopada i 4 grudnia 2015 r.

Podsumowując - w kontekście całokształtu rozpatrywanej sprawy, ponieważ skarżący nie wskazał nowych faktów, Rada nie znalazła przesłanek skutkujących uznanie działanie pracowników Starostwa i Starosty Giżyckiego za niewłaściwe w opisanym w piśmie z 4 grudnia 2015 r. Skarżący na każde kierowane pismo do Starostwa otrzymywał odpowiedź wyjaśniającą, po pierwsze - m.in. o brak uprawnień, kompetencji Starosty do zajęcia się wnioskowaną sprawą (naprawa dachu, stwierdzenie samowoli budowlanej, przeprowadzenie kontroli itp.), po drugie - wskazanie organów właściwych, uprawnionych do zajęcia się sprawą, po trzecie wyjaśnienie Skarżącemu o braku posiadanej legitymacji do bycia stroną w prowadzonym postępowaniu administracyjnym, po czwarte - wyjaśnienie Skarżącemu, iż właścicielem nieruchomości, na której zamieszkuje jest Gmina Kruklanki, a nie Skarżący, po piąte - przesyłanie Skarżącemu pisma informacyjnego o przekazywaniu jego pism do organów właściwych rzeczowo zajęcia się wnioskowaną sprawą.